زنبور عسل با نام علمی (Apis mellifera) منبع فراوردههای شامل عسل، گرده گل، بره موم، ژل رویال و عمدتا زهر زنبور عسل (BV) است. در میان این فراوردهها زهر زنبور عسل تعداد زیادی انزیم و پپتیدی فعال دارد. زهر زنبور عسل فعالیت ضد التهابی، ضد سرطانی، ضد میکروبی و ضد پروتوزوا دارد. استفاده از ان به عنوان یک تحویل دهنده دارو به سلول هدف در نانو ذرات حاوی دارو مورد مطالعه است. برای هزاران سال از زهر زنبور در درمان بسیاری از بیماریها استفاده شده است. زهر زنبورعسل حاوی پپتیدهایی مانند ملیتین، آپامین، پپتید دگرانوله کننده ماست سل (MCD) و آدولاپین است و حاوی انزیمهای فسفولیپاز A2 (PLA2) و هیالورونیداز است. اجزای غیر پپتیدی، مانند هیستیدین، دوپامین و نوراپینفرین نیز در زهر زنبور عسل دیده میشوند. ملیتین حدود ۵۰ درصد زهر خشک را تشکیل می دهند و شامل 40-60 درصد وزن زهر زنبور عسل است و یک پپتید 26 امینواسیدی است که باعث درد و تخریب بافتی می شود. فسفولیپاز A2 (PLA2) حدود ۱۲ درصد زهر خشک را تشکیل می دهند. پپتید دگرانوله کننده ماست سل (MCD) 401 اسید امینه دارد و قادر به القای یک واکنش آنافیلاکسی با دگرانولاسیون ماست سلها است و باعث پاسخ الرژیک بدن میشود. اپامین 2-3% وزن خشک زهر زنبور عسل است و یک نوروتوکسین 18 اسید امینهای است که دو پیوند دی سولفیدی دارد. مهار فعال سازی کانال پتاسیم وابسطه به کلسیم را انجام می دهد و در فرایند اپاپتوز، فیبروز در بیماریهای سیستم عصبی مرکزی نقش دارد.